We haalden eerst even wat spullen bij de Coop zoals brood en melk, twee nectarines, oplos cappuccino. Daarna bezorgden we mijn brief over Schindler, waarbij ik nog wat persoonlijks had geschreven op de achterkant, aan Thomas Schätti. Hij is de directeur oprichter van Schätti metaal werken. Hij zou alles van de geschiedenis van Schwanden weten. Lees meer over dit grote familiebedrijf. (Ik heb later niets meer van hem gehoord trouwens)
Na het ontbijt liepen we naar de bushalte bij het station. Eenmaal per uur vertrok de bus naar Elm en wij hadden de bus van 10:30. Het was 23 minuten rijden en in Elm station aangekomen liepen we nog 20 minuten naar boven, naar het begin van de kabelbaan naar Tschinglen. Waarschijnlijk was deze wandeling naar het begin van de kabelbaan voor veel mensen te veel gedoe, want we waren zowat de enge toeristen.
Gelukkig hoefden we hier maar kort te wachten. We waren om half 12 boven en maakten een mooie wandeling naar de MartinsmadHütte, met wel heel pittige steile stenige stukken.
We lunchten rond 1 uur na lang zoeken naar een geschikte schaduwrijke zitplek. Het was weer een extreem warme dag. Ook al waren we hier op hoogte, het zweet droop van mijn voorhoofd.
Het zou een wandeling van 1 uur en 3 kwartier zijn. Om 14: 17 waren we boven, inclusief pauzes waren we dus toch wel bijna 3 uur onderweg.
Die pauzes waren echt nodig, want het was gewoon heet en zeer geconcentreerd en zwaar klimmen. In de hut namen we een verfrissende Schorle: appelsap met koolzuurhoudend water, elk een halve liter.
We zaten eerst buiten, maar daar werd het na 20 minuten toch wat te koud en toen zaten we binnen en bekeek ik wat boeken en vooral foto's en namen, maar helaas, weinig bekenden.
Na een uurtje, het was circa 15.30, gingen we maar weer naar beneden. Er was wat bewolking gekomen, maar helaas die verdween weer en het werd toch weer een hete afdaling. Die ging wel een stuk meer ontspannen dan het klimmen. We waren 10 minuten te vroeg voor de lift van 17:20. Over de terugweg hebben we dus ook 1 uur en 50 min. gelopen, bijna zonder pauze.
Beneden aangekomen liepen we een klein stukje dezelfde weg als vanmorgen en kozen toen voor een smal paadje naar Elm dorp. Dit liep langs een wildstromende beek en in het dorp maakte ik nog wat foto's van onder andere de Suwarow herberg. Bij het wachten op het kooitje van de kabelbaan kwamen we in gesprek met twee jongeren die 7,5 uur hadden gelopen vanaf Flims en en nu naar hun huis in Glarus gingen. Zij werkten in een hotel boven Kies, bij Mettmen. We zouden ze misschien nog opzoeken, maar het kwam er niet van.
Ik had hun verteld over mijn zoektocht naar Jan schindler en ook over Samuel Freuler die hoofdman was geweest van Jan Schindler en na 1830in Elm begonnen was als herbergier samen met zijn vrouw. De jongeman vertelde dat ik dan naar het Suwarow café moest gaan, want dat was een oud café. Hij zocht het even na maar het café was maandag en dinsdag dicht.
We hadden de bus van 6 uur en ik denk dat we rond 6:30 thuis waren. Ik maakte een lekkere schotel van het restje bulgur, de helft van de preisoep en radijsjes en studentenhaver en erbij een vegetarische falafel burger. Vruchtenyoghurt toe.
bij nr 6: Elm