4 aug (ma): Obstalden

Komoot suggereert deze route  van 17,9 km van Mollis naar Obstalden.  Wij kozen voor de bus voor de heenweg en wandelden terug.

Met de bus van 9:55 reisden we voor 5 CHF pp naar Obstalden. Het was een volle bus met scholieren die in Filzbach eruit gingen met hun bagage en een lerares/begeleidster. Toen konden wij gelukkig even zitten. Op mijn Google maps kaart keek ik waar we handig uit konden stappen zodat we dichtbij het eerste adres zouden zijn. 

Zie https://glarus2025.karlamulder.nl/obstalden voor mijn kaart met ingetekende adressen op basis van het online telefoonboek van Obstalden; hier staat ook het verhaal in het Duits.

De eerste die we bezochten was Frau Grob. Na 2x bellen hoorden we een vrouw vanuit haar balkon roepen. Ik deed mijn verhaal in het Duits en al snel zei ze, dat ze geen familie was, want ze kwam uit een ander gebied in Zwitserland.
We zochten nog even naar een café, maar vonden niets en besloten te lopen naar het nabijgelegen Filzbach. 

Slechts één bordje wees ons de weg, maar we raakten het pad snel kwijt. Mbv Komoot toch de weg gevonden: een heel smal paadje deels door de tuin van bewoners. We hadden dit anders nooit zomaar durven lopen. Maar het bleek het goede pad. (foto 1)

Bij het eerste adres in het dorp werd weer niet gereageerd op de bel. We zagen geen brievenbus. Maar het hekje was open en daar liepen wat kippen rond en toen was er nog een klein hekje dat ik open kon maken en heb ik de brief dubbelgevouwen droog in een soort zitje vlak naast de ingang neergelegd. (foto2). 

Ik had de brief al in de brievenbus gedaan toen Maarten in gesprek kwam met vrouw Menzis, die net aan kwam lopen. Zij was echter zeker geen familie van Heussi en ze zei dat er heel veel familie's Heussi en Menzi woonden. Toen ik mijn verhaal had gedaan suggereerden ze dat we haar buren zouden moeten spreken, die wisten meer. Maar ook die deden de deur niet open en kregen van mij een brief in de brievenbus. Familie Kamm.

Ook hier was geen café te bekennen. We besloten met de stoeltjeslift naar boven te gaan en vanaf daar te lopen naar Mollis. 

Dankzij onze seniorenleeftijd kostte dit slechts Frank 11 per persoon. Cappucinno met samen een brownie cake in het bergrestaurant boven. 

 We wilden de Höhenweg lopen, maar zagen eigenlijk alleen het allereerste bordje daarvan en liepen vervolgens met behulp van Komoot vooral.
Prachtige wandeling met soms steile en modderige stukken naar beneden. Beetje frustrerend was dat we wel drie keer tijdens het lopen de aanduiding op het bordje zagen dat het nog anderhalf uur lopen was naar Mollis. 

De dag begon regenachtig, dus ik liep met mijn paraplu. En eindigde vanaf een uur of 4 met zon. We waren om precies 6 uur thuis. 

Ik vertelde onze buschauffeur over ons gemis aan een Glarnercard, en vroeg of we niet op een andere manier aan reizen met korting konden komen. Hij zei: als hij het nu aanvraagt, hebben jullie overmorgen je pas. Maar helaas, volgens onze gastheer G. duurt het een jaar...