6 aug (woe): Ennenda

Om 9:15 met de trein naar Ennenda. We namen een dagkaart en net als Mollis zit ook Ennenda net aan de rand van die ene zone, dus betaalden we 13,75 Frank voor een dagkaart voor twee personen.Daarna gingen we voor 17 Frank per persoon met een lift naar boven vanaf 465 m naar 1500 meter. 

Deze lift gaat alleen op afroep en dan nog maar twee keer per uur: kwart voor en kwart over. Ze zeiden tegen ons dat we een half uur van tevoren moesten bellen als we naar beneden wilden. En dan zou de lift ook weer precies om kwart over en kwart voor gaan. We verbaasden ons weer hoe weinig mensen blijkbaar deze lift gebruiken. Op de heenweg zaten we erin met twee zusters uit Zug, zij gingen een klein beetje wandelen boven maar vooral lekker zitten en eten.

Direct boven was het restaurant al open en namen wij beiden een cappuccino. We informeerden bij de gastheer naar de mooiste route en ook of de route 19 die we hadden uitgekozen wel te doen was. Want volgens de kaart die we beneden hadden gekocht was deze wandeling zwaar en soms gevaarlijk. Maar de herbergier zei, Nee hoor het is makkelijk. En alle wandelingen zijn mooi boven. We zouden ook  halverwege wandeling 19 kunnen kiezen voor wandeling 1 en daarmee naar de bovenkant van de lift terug kunnen lopen. Wandeling 1 was een höhenweg. Dat klonk aantrekkelijk. 

We begonnen om circa 11 uur te lopen naar Fessi-Seeli, een hoog gelegen meertje, aanvankelijk licht stijgend, daarna steeds steiler stijgend.
Onderweg heel veel vlinders en prachtige bloemenweiden. Ook mooi zicht op de bergwand aan de overkant en de dalen links en rechts van Schwanden. 

Om circa 1:30 lunchten we. Daarna weer steil en warm naar boven. We ontmoetten, ik denk 10 minuten na de lunch, een Oekraïner van 18 jaar met 20 kilo bepakking die ons aansprak in goed Duits en Engels. Hij waarschuwde ons dat het boven heel nat was. Hij droeg goede gymschoenen en die waren nat geworden. Maar nog erger voor hem was dat al het hout daar nat was. Nu kon hij zijn kip niet roosteren. Dus was hij met zijn bepakking ( onder andere zijn tent en slaapspullen, kookgerei) toch maar weer naar beneden gegaan en hoopte onderweg nog een geschikte plek te vinden om te overnachten. Hij woonde met zijn moeder in Pfäffikon en had de trein van 6 uur genomen. Hij liep alleen en dat was goed bevallen, ook al was het de eerste keer en had hij vrienden gevraagd om mee te gaan maar niemand wilde. We hadden hem veel ouder geschat vanwege zijn vlotte babbel in zowel Engels als Duits. Hij was pas 3 jaar in Zwitserland. Knap hoor!

Na deze leuke pauze liepen wij door en kwamen rond 2:30 op de pas. Hier hadden we de bordjes al gezien, ik hoopte nog op een aanduiding van die höhenweg naar de bovenkant van de lift. Maar nee, je zag hier de twee bordjes naar de rondwandeling naar de Fessie-selie. We besloten terug te gaan. 

Onderweg spraken we nog een hooier, hij was op weg naar het hutje, vlakbij onze lunchplaats. Hij vertelde ons dat er die middag nog een helikopter zou komen. De oranje bal die wij daar hadden gezien, was bedoeld voor de helikopter als aanduiding waar hij zou moeten landen. Hij zou gereedschap brengen. Was hij een bioloog en wilde hij daarom een stukje maaien? Later hoorden en zagen we dat heel veel hellingen gemaaid worden, soms met de zeis, soms met machines.

We gingen met de lift van 4:15 naar beneden. Gelukkig hadden we maar 5 minuten hoeven wachten, want er waren al drie mensen die hadden gebeld dat ze naar beneden wilden. Van deze drie mensen sprak een man ons aan, hij kwam uit Bern. Hij had onze taal als Nederlands herkend. Hij was diverse keren in Nederland en vooral in Zeeland geweest om te zeilen met zijn eigen zeilboot die hij in Nederland had laten bouwen. Ook over de noordzee en het IJsselmeer. Je zoekt iets op vakantie wat jezelf niet hebt. Zo zoeken wij de bergen. 

We hoefden ook maar 7 minuten te wachten op de trein naar Näfels-mollis. We deden boodschappen in de Spar. Ik ging douchen en Maarten koken. 18: 10 klaar. 

Het was een zeer warme dag geweest, ook boven tijdens de wandeling. NB: wandelingen duren wat langer doordat we meer pauzeren. Eigenlijk moet ik elk uur even pauze nemen voor mijn rechtervoet. Ik doe mijn schoen(en) uit, en eigenlijk tintelen beide voeten dan behoorlijk. Dat zakt weg en dan kan ik weer normaal lopen. Na de vakantie ga ik hiermee naar de huisarts. Volgens de sportarts die ik net voor de vakantie bezocht zouden spataderen de oorzaak kunnen zijn. Dat had ik msane met chaptgopt ook al bedacht en daardoor droeg ik de hele vakantie compressiekousen (Kangka via bol.com).